رابطه بین التهاب لثه و آلزایمر

التهاب لثه یا پریودنتیت یک نوع بیماری عفونی است که بر اثر فعالیت باکتری های بیماری زای محیط دهان ایجاد می شود. در محیط دهان میلیون ها نوع باکتری وجود دارند که چنانچه طی ۴۸ ساعت پس از مصرف مواد غذایی توسط مسواک و نخ دندان از سطح دندان ها تمیز نشوند میتوانند تبدیل به جرم و پلاک دندانی شوند که عامل التهاب لثه خواهند بود و برای برداشتن آنها از سطح دندان نیازمند جرمگیری با ابزارهای اولتراسونیک در محیط کلینیک میباشد.

ارتباط پریودنتیت با افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر (AD) به اثبات رسیده است. تحقیقات نشان می‌دهد که باکتری‌های مرتبط با بیماری لثه می‌توانند وارد جریان خون شوند و به طور بالقوه به مغز بروند و در التهاب و پیشرفت بیماری آلزایمر نقش داشته باشند. علاوه بر این، هر دو بیماری عوامل خطر و مسیرهای التهابی مشترکی دارند که نشان‌دهنده یک رابطه دو طرفه بالقوه است.

 

در اینجا نگاهی دقیق‌تر به این رابطه می‌اندازیم:

 

مکانیسم‌های بالقوه:

تهاجم مستقیم:

عوامل بیماریزای لثه، مانند پورفیروموناس ژنژیوالیس (P. gingivalis)، می‌توانند مستقیماً از طریق جریان خون به مغز حمله کرده و بافت مغز را مختل کنند.

 

التهاب سیستمیک:

پریودنتیت باعث التهاب سیستمیک می‌شود و مولکول‌های التهابی را به جریان خون آزاد می‌کند. این مولکول‌ها می‌توانند از سد خونی-مغزی عبور کرده و به التهاب عصبی، که از ویژگی‌های بارز آلزایمر است، کمک کنند.

 

تولید بتا آمیلوئید:

مطالعات نشان داده‌اند که P. gingivalis می‌تواند تولید بتا آمیلوئید، یک قطعه پروتئینی که در مغز افراد مبتلا به آلزایمر تجمع می‌یابد، را افزایش دهد.

 

اختلال در سد خونیمغزی:

التهاب ناشی از پریودنتیت می‌تواند به طور بالقوه سد خونی-مغزی را تضعیف کند و ورود مواد مضر به مغز را آسان‌تر کند.

 

رابطه دو طرفه:

افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر:

افراد مبتلا به پریودنتیت در مقایسه با افرادی که بیماری لثه ندارند، خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری آلزایمر دارند.

 

اختلال در سلامت دهان و دندان در بیماری آلزایمر:

افراد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است دچار زوال شناختی شوند که می‌تواند منجر به بی‌توجهی به بهداشت دهان و دندان و بدتر شدن بیماری لثه شود. بدین صورت که چرخه‌ای ایجاد می‌کند که در آن بیماری آلزایمر می‌تواند بیماری لثه را بدتر کند و سلامت دهان و دندان ضعیف ممکن است پیشرفت بیماری آلزایمر را تسریع کند.

 

نتیجه گیری

مداخله زودهنگام:

مدیریت بیماری لثه از طریق اقدامات بهداشت دهان و دندان موثر ممکن است جنبهمهمی از کاهش خطر ابتلا به آلزایمر باشد. رعایت صحیح بهداشت دندان شاملمسواک زدن صحیح و کشیدن نخ دندان بطور مرتب بعد از هر وعده غذایی و چکاپدوره ای دندانپزشکی حداکثر هر ۶ ماه یکبار علاوه براینکه با شناسایی بموقعبیماری های دندان و لثه ای موجب حفظ سلامت دهان و دندان خواهد شد، از ابتلابه سایر بیماری ها نظیر آلزایمر نیز جلوگیری میکند.